مرکز تعزیه (خانه تعزیه تهران)

تعزیه آیینی است مذهبی و قویا ایرانی. در میان تمامی کشورهای اسلامی ایران تنها کشوری است که هنر نمایش دارد. اگرچه که این هنر همواره در طول سال های عمر خود فراز و نشیب های بسیار داشته، گاه به اوج رسیده و گاه مورد بی مهری قرار گرفته اما در طول سالیان باقی مانده و سینه به سینه به نسل های امروزی منتقل شده است اما انصاف نیست اگر که برای حفظ این هنر گرانقدر صرفا به نقل قول های شفاهی بسنده کنیم. در این پژوهش سعی بر آن است که با احیای سنت دیرین تعزیه، سبب آشنایی بیشتر ایرانیان و البته جهانیان را فراهم کرده و چون گذشته تعزیه را به میان مردم آورد. به منظور دستیابی به این هدف بستر این طرح در بافت قدیمی و در میان محلات قدیمی پایتخت برگزیده شد تا در همان شهر و محله هایی که روزگار اوج خود را سپری کرده باز زنده شود و برخیزد. بافتی غنی از خاطرات که اگر چه روزگاری سرشار از شوق حیات بوده اما امروزه به دلیل بی توجهی و رشد سریع پایتخت مورد بی مهری واقع شده و رو به نابودی است. بافتی در جوار بازار، قلب تپنده ی شهر که همین عامل حیات و شاهرگ پایتخت، سایه ی سنگین خود را بر اطراف خود افکنده و امام زاده یحیی(ع) که جز معدود محلاتی است که هنوز زنده و پویا با امام زاده و تکایا و حسینیه ها و سقا خانه هایش پا برجاست و سرود زندگی سر می دهد.